نقش تغذیه در کنترل لوپوس

به گزارش وبلاگ عصر نو، سیستم ایمنی بدن ما با حفاظت از اندام های مختلف در پیشگیری و کنترل بسیاری از بیماری ها نقش مهمی را ایفا می کند، ولی با این حال گاهی اوقات به علل ناشناخته به جای سرکوب عوامل بیماری زا به بافت های بدن حمله ور شده و خود سبب ایجاد بیماری می گردد. این دسته از بیماری ها اصطلاحاً به اسم بیماری های اتوایمیون یا خودایمنی شناخته می شوند.

نقش تغذیه در کنترل لوپوس

نقش تغذیه در کنترل لوپوس

نویسنده: منیره دادخواه

کارشناس ارشد تغذیه و رژیم درمانی

انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور

سیستم ایمنی بدن ما با حفاظت از اندام های مختلف در پیشگیری و کنترل بسیاری از بیماری ها نقش مهمی را ایفا می نماید، ولی با این حال گاهی اوقات به علل ناشناخته به جای سرکوب عوامل بیماری زا به بافت های بدن حمله ور شده و خود سبب ایجاد بیماری می شود. این دسته از بیماری ها اصطلاحاً به اسم بیماری های اتوایمیون یا خودایمنی شناخته می شوند.

آرتریت روماتویید و لوپوس از این دسته بیماری ها محسوب می گردند.

علل لوپوس:

اینکه به چه علتی سیستم ایمنی بر علیه سلول های بدن تحریک می شود، مسأله ای است که هنوز معین نیست، شاید بروز برخی عفونت ها، مصرف پاره ای از داروها و آنتی بیوتیک ها، استرس زیاد و زمینه ژنتیکی از عوامل مستعد کننده این بیماری باشند. کما اینکه در تأیید این گفته تحقیقات علمی نشان داده اند که خویشاوندان نزدیک بیمار در مقایسه با سایر افراد 10 برابر بیشتر مستعد ابتلا هستند.

لوپوس بیشتر در زنان و در محدوده سنی 13 تا 40 سالگی دیده می شود.

این بیماری هم مثل سایر بیماری های خودایمنی گاهی اوقات شدت یافته و زمانی خاموش می شود.

لوپوس چه بیماری است؟

در بیماری لوپوس سیستم ایمنی با حمله به بافت های بدن موجب التهاب و آسیب آنها می شود. از علائم این بیماری می توان به خستگی زیاد، تورم و دردناک بودن مفاصل، بزرگی طحال و کبد، تب و ضعف، زخم های دهانی و بثورات پوستی که گاهی اوقات به شکل پروانه ای روی گونه ها مشاهده می شوند، اشاره نمود. البته آسیب های کلیوی و مسائل قلبی هم از عوارض لوپوس می باشند.

رژیم درمانی در لوپوس:

در این بیماری هم مثل سایر موارد، رژیم غذایی باید مطابق با نیازهای تغذیه ای بیمار و تداخلات احتمالی داروها تنظیم شود. در درجه اول توجه به اندازه انرژی دریافتی روزانه به جهت دستیابی به وزن مناسب و حفظ آن حائز اهمیت است.

از آنجایی که در این دسته بیماران مسائل قلبی و کلیوی از بدترین عوارض جانبی هستند، توجه به اندازه دریافت مایعات، برخی از موادمعدنی مثل سدیم، پتاسیم، کلسیم و اندازه پروتئین و نوع چربی دریافتی روزانه مهم می باشد.

کنترل و درمان لوپوس:

در کنترل و درمان لوپوس از داروهای استروییدی برای کاهش درد، التهاب و سرکوب سیستم ایمنی بدن استفاده می شود که البته مصرف طولانی مدت این دسته داروها خود عوارضی مثل احتباس آب و سدیم در بدن، بالا رفتن قند خون، تخلیه پتاسیم و کلسیم از بدن، افزایش وزن و پوکی استخوان را به همراه خواهد داشت.

در بسیاری از بیماران مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروییدی مثل آسپرین و استامینوفن در کنار کنترل دریافت های غذایی، تا حدود زیادی در بهبود بیماری مؤثر می باشد.

در این افراد استفاده از کرم های ضدآفتاب برای محافظت از پوست در برابر پرتوهای مضر خورشید در طول روز لازم است.

در برخی موارد هم جهت برطرف علائم پوستی و مفصلی در لوپوس از داروهای ضد مالاریا که تقریباً کم عارضه هستند، استفاده می شود.

توصیه می شود که این دسته از بیماران جهت کنترل فرایند درمان، تحت نظر متخصص روماتولوژی قرار گیرند و هرچند وقت یکبار شرایط کلیه ها در آنها با انجام آزمایشات مربوطه آنالیز شود.

توصیه های تغذیه ای برای کنترل بیماری:

- محدود کردن دریافت چربی های اشباع و کاهش مصرف برخی از غیر اشباع ها.

دریافت زیاد این دسته از چربی ها زمینه ساز بروز بیماری های قلبی

بوده و در افزایش التهاب و درد تأثیرگذار است. بدین منظور بهتر است اندازه مصرف گوشت قرمز ( به خصوص انواع پرچربی)، روغن حیوانی، کره، خامه، لبنیات پرچرب و روغن نباتی جامد محدود شود.

- حتی از بین روغن های مایع گیاهی برخی در تخفیف دادن اندازه درد و التهاب بهتر از سایر انواع هستند، به همین علت در طبخ غذاها استفاده متعادل از روغن هایی مثل روغن زیتون و کانولا را جایگزین سایر انواع نمایید.

- مصرف انواع Fast Food مانند سوسیس و کالباس و سایر فرآورده های گوشتی مشابه، علائم بیماری را تشدید می کنند.

- اندازه دریافت پروتئین و سدیم با توجه به شرایط کارکرد کلیه ها معین می شود، با این حال برای یاری به سلامت قلب و کلیه ها، بهتر است دریافت نمک و غذاهای شور محدود شود.

- برخی موادغذایی مثل قارچ و حبوبات حاوی ترکیباتی هستند که در تشدید علائم بیماری مؤثرند.

- مطالعات علمی نشان داده اند که در این بیماران سطح آنتی اکسیدان های پلاسما و اندازه دریافت رژیمی آنها پایین تر از سایر افراد است.

به این منظور مصرف مناسب منابع غذایی این ترکیبات مثل میوه ها و سبزی های تازه و غنی از ویتامین C و بتاکاروتن (هویج، اسفناج، طالبی، زردآلو، مرکبات و...) توصیه می شود. بسیاری از مغزها و دانه های روغنی منبع خوبی از ویتامین E و حاوی سلنیوم هستند که استفاده متعادل از انواع بی نمک آنها هم به تأمین این دسته از آنتی اکسیدان ها یاری می نماید. استفاده از مغزها و دانه های روغنی مثل پسته، گردو و تخمه کدو در برنامه غذایی روزانه به این بیماران توصیه می شود.

البته می توان از مکمل های دارویی این مواد مغذی هم به اندازه معین، زیر نظر پزشک متخصص استفاده کرد.

- در برخی موارد جایگزین کردن مصرف ماهی (نه به شکل سرخ شده در روغن) به جای گوشت قرمز و تخم مرغ در برنامه غذایی افراد مبتلا به لوپوس به تخفیف علائم بیماری یاری می نماید. در بین انواع ماهی، مصرف نوع ساردین، سالمون و ماهی تن اقیانوس که اندازه چربی های امگا-3 آنها بالاتر بوده، بیشتر توصیه می شود.

استفاده از مکمل دارویی اسیدهای چرب امگا-3 هم با نظر پزشک می تواند در حفاظت از کلیه ها، قلب و کاهش التهاب مؤثر باشد.

استفاده مرتب از برخی گیاهان مثل دانه بزرک در برنامه غذایی روزانه به تأمین درصدی از اسیدهای چرب امگا-3 یاری می نماید.

در انتها باید اضافه کرد که تأمین آرامش، استراحت کافی و دور بودن از شرایط استرس زا برای یاری به فرایند درمان بیمار بسیار مؤثر می باشد.

منبع: نشریه دنیای تغذیه، شماره 108

منبع: راسخون

به "نقش تغذیه در کنترل لوپوس" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "نقش تغذیه در کنترل لوپوس"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید