شکلات از کجا آمد و چرا برای سلامتی مفید است؟
به گزارش وبلاگ عصر نو، شاید به همین دلیل زمانی که کارل لینئوس گیاه شناس سوئدی این گیاه را کشف کرد نامش را تئوبراما کاکائو گذاشت، متشکل از دو بخش تئوس به معنی خدا و براما به معنی غذا: غذای خدایان.
هرچند در زندگی امروز بشر شکلات به عنوان یک ماده غذایی تنقلی لذتبخش مصرف می شود، با این حال در حدود پنج قرن پیش وقتی برای اولین بار از قاره آمریکا خارج شد کارآیی متفاوتی داشت.
در واقع کاکائو در میان بومیان قوم آزتک در آمریکای جنوبی به عنوان دارو شناخته می شد که می تواند بیماری های مختلفی از جمله تب، اسهال، آنژین قلبی یا پوسیدگی دندان را درمان کند.
بومیان آزتک اعتقاد داشتند که کاکائو اکسیری الهی از جانب کوتزالکوتل خدای باد و خرد است. شاید به همین دلیل زمانی که کارل لینئوس گیاه شناس سوئدی این گیاه را کشف کرد نامش را تئوبراما کاکائو گذاشت، متشکل از دو بخش تئوس به معنی خدا و براما به معنی غذا: غذای خدایان.
اما این خاصیت شفابخشی کاکائو از کجا می آید؟ یک تحقیق در نشریه علمی نیچر نشان می دهد که این خاصیت به وجود غلظت بالای پلی فنول در کاکائو بازمی شود که ترکیباتی آنتی اکسیدان به شمار می فرایند. این ترکیبات، که در میوه و سبزیجات نیز وجود دارند از بدن در برابر بیماری های مختلف محافظت می نمایند.
دریانوردان اسپانیایی وقتی برای اولین بار در سال 1518 به حوالی مکزیک کنونی رسیدند و وارد نتوچیتلان پایتخت قوم آزتک شدند مشاهده کردند که مردم محلی نوشیدنی تلخی به نام شیکلاتل Chikolatl را می نوشند. این نوشیدنی در واقع حاوی همان دانه های بوداده و خردشده شده کاکائو بود که با ادویه جات محلی جوشانده شده بود.
هرچند اسپانیایی ها در ابتدا چندان از این نوشیدنی خوششان نیامد، با این حال زمانی که دیدند موکتزومای دوم پادشاه آزتک ها روزی 50 فنجان از این معجون می نوشد درباره آن کنجکاو شدند و آن را به اروپا آوردند.
در اروپا، اما محبوبیت این معجون زمانی آغاز شد که با شکر و عسل مخلوط شد و به نوشیدنی محبوب طبقات بالای جامعه تبدیل شد. مدتی بعد در قرن 19 این معجون را در قالب تخته ای فراوری کردند و این شکلاتی است که امروزه آن را می شناسیم.
باید گفت: هرچند دانه های کاکائو در فرم طبیعی خود دارای مقادیر زیادی از ترکیبات آنتی اکسیدان هستند، با این حال در چرخه تبدیل آن به پودر این خواص تا حدود زیادی از دست می رود تا جایی که کاکائو به شکل دانه در مقایسه با پودر سابیده شده آن ده برابر بیشتر از ماده تشکیل دهنده فلاوانول برخوردار است.
این ماده غلظت اکسید نیتریک فعال در خون را افزایش می دهد. غلظت بالای این مولکول با خاصیت ضدالتهابی، باعث کم شدن امکان تشکیل لخته های خونی می شود و درنتیجه اثر مفیدی بر فشار خون می گذارد.
لیام کور محقق در دانشگاه هادرزفیلد بریتانیا که به صورت تخصصی بر تاثیر فلاوانول کاکائو بر سلامت بدن می پردازد می گوید فلاوانول کاکائو هچنین جریان خون به مغز را زیاد می نماید، امری که باعث محفاظت از مغز و بهبود کارآیی شناختی آن می شود.
در کنار این فواید شناخته شده، همچنین باید گفت که کاکائو می تواند به عضله سازی برای ورزشکاران یاری کند. یک مطالعه اخیرا نشان داده است که مصرف 15 گرم پودر کاکائو با فلاوانول بالا توانایی عضله سازی بدن را به مقدار قابل ملاحظه ای افزایش می دهد.
هرچند محققان مصرف هر دو نوع شکلات تلخ و شیری را مفید دانسته اند، با این حال می گویند مصرف شکلات تلخ اولویت دارد. چرا که شکلات های تلخ تقریبا همواره نسبت به شکلات های شیری مقدار بیشتری فلانول دارا هستند.
برای مثال در 25 گرم شکلات تلخ هفتاد و پنج درصد بیش از 80 میلی گرم فلانول کاکائو موجود است. این در حالی است که مقدار همین ماده در شکلات شیری با وزن مشابه حداکثر به ده میلی گرم می رسد.
نتایج مطالعه تازه به تازگی در نشریه آکادمیک کانورسیشن منتشر شده است.
منبع: یورو نیوز
منبع: فرادید