چرا باید از ژاپن ترسید؟ - وبلاگ عصر نو

به گزارش وبلاگ عصر نو، این روز ها هر بار که نام ژاپن می آید، بسیاری به یاد شکست تلخ تیم ملی والیبال ایران در فینال رقابت های قهرمانی آسیا در ارومیه می افتند. آن ها بدون اینکه به ایران اجازه دهند حتی یک ست را به نام خودش بزند، با اقتدار قهرمانی در آسیا را به دست آوردند و جام را از ایران برداشته و با خود بردند. والیبال ایران هم مبهوت از نتیجه حاصله، چاره ای به غیر از پذیرش شکست نداشت.

والیبال در شرایطی در ایران جام قهرمانی را به سامورایی ها دودستی تقدیم کرد که رقیب تا همین یکی دو سال قبل، در تلاش برای گرفتن یک ست از ایران بود، چه برسد به اینکه بخواهد این تیم را شکست دهد و جام را به دست بیاورد. ورق، ولی حالا برگشته، والیبال ژاپن در دیدار های اخیری که با والیبال ایران داشته یکی پس از دیگری ملی پوشان ایرانی را برده و نشان داده که تیم برتر آسیاست. آن ها پیش از رقابت های قهرمانی آسیا، در لیگ ملت های والیبال هم ایران را شکست داده بودند تا نشان دهند نتایجی که به دست آورده اند، اتفاقی نیست. ژاپن در آن دوره از بازی های لیگ ملت ها خودش را به جمع چهار تیم پایانی رساند و نهایتا مدال برنز را به دست آورد. مدالی که والیبال ایران حتی در روز های اوجش هم به آن نزدیک نشد.

حالا که والیبال ایران در آستانه معمولی شدن است، مسئولان این رشته هم ابایی از اعتراف به قدرت ژاپن ندارند. در واقع آن ها بیش از آنکه ضعف خود را پذیرا شوند، در پی برجسته کردن قدرت ژاپن هستند. البته که فقط والیبال نیست که ژاپن در آن تبدیل به کابوسی برای ورزش ایران در آسیا شده است. تیم ملی فوتبال این کشور هم سال هاست که یک سروگردن بالاتر از تیم ملی ایران نشان داده و کیفیت خوبی دارد.

این تیم اگرچه در سال های اخیر همواره پس از ایران، دومین تیم برتر آسیا بوده، ولی آن ها هم ایران را در این ورزش پس زده و مدت هاست خودشان را به عنوان رجحانن تیم فوتبال آسیا معرفی کرده اند. این بدان معنی است که ایران اگر حتی از سد دیگر قدرت های فوتبال آسیا هم عبور کند، امری که ساده نیست، برابر ژاپن کار بسیار دشواری دارد. درست در روز هایی که ایران سرگرم بازی با تیم های درجه چندم اروپایی و آفریقایی است، ژاپنی ها با تیم های باکیفیتی از آمریکای جنوبی و اروپا بازی می کنند و اتفاقا نشان داده اند که سقف آسیا دیگر برایشان کوتاه است. دلیلش را می توان در همین آخرین دیدار تدارکاتی که آن ها برگزار کرده اند، دید. ایران در حالی برابر بلغارستان به میدان رفت که ژاپن به مصاف آلمان، یکی از رجحانن تیم های اروپایی رفت و در خانه حریف توانست با ایجاد یک بازی روان و چشم نواز با نتیجه 4 بر یک به رجحان برسد. کار حتی به جایی رسیده که پس از ثبت چنین نتیجه ای مسئولان آلمانی به فکر اخراج هانسی فلیک، سرمربی تیم ملی کشورشان افتادند.

البته که آلمان تنها نیست. در خردادماه هم ژاپن دو بازی برابر ال سالوادور و پرو داشت که اولی را 6 بر صفر و دومی را 4 بر یک شکست داد. با حسابی سرانگشتی، ژاپنی ها در سه بازی اخیرشان پیروز شده اند 14 گل بزنند و تنها دو بار دروازه شان باز شود. ضمن اینکه نباید از یاد برد که رقبایی که ژاپن با آن ها بازی کرده به مراتب تیم های باکیفیت تری از تیم هایی نشان داده اند که ایران به مصافشان رفته است. این رویه حتی در بازی بعدی هم حکم فرماست، چون ایران قرار است برابر تیم ضعیف آنگولا یک بازی تدارکاتی داشته باشد، ولی ژاپن در دیدار بعدی به مصاف ترکیه خواهد رفت. این ژاپن حتی از همان تیمی که ایران را در نیمه نهایی جام ملت های آسیای قبلی هم برد قوی تر و خطرناک تر شده و بعید است نه تن ها ایران بلکه هیچ تیم آسیایی دیگری در این برهه توان شکست دادن ژاپن را داشته باشد. البته که اگر اتفاق غیرمترقبه ای رخ ندهد.