بحران سلامت روان مردان جدی است؛ آقایان این چند نکته کاربردی را بدانند - وبلاگ عصر نو

به گزارش وبلاگ عصر نو، یک دفترچه یادداشتِ جیبی بخرید و هر هفته خلق خود را آنالیز کنید و ببینید در طول روز چه خلقی بر شما حاکم است. خلق خود را از 1 تا 10 امتیازدهی کنید و زیر آن بنویسید که چرا این عدد را به آن داده اید. برای مثال 3 از 10 به دلیل آنکه تماس های تلفنی بیش از اندازه داشتم یا 8 از 10 به دلیل اینکه توانستم به پارک بروم و بدوم.

کووید-19 یکی از عظیمترین تهدید هایی است که دنیا طی چند سال اخیر به خود دیده است. به این بحران، گزارش های روزمره درباره رکود اقتصادی و تغییراتِ آب و هوایی دنیای را هم اضافه کنید. همه این موارد به اضطراب و نگرانی در جوامع دامن می زند.

نتیجه یک مشاهده که در هفته های اخیر در انگلستان اجرا شده است، نشان می دهد که شرایطِ سلامت روان 1 کارگر از هر 3 کارگر انگلیسی در طی بحران همه گیری کووید-19 وخیم تر شده است.

من به 2 دلیل فکر می کنم کار کردن در این دورانِ نامطمئن سلامت روان مردان را بیشتر تهدید می نماید: نخست، ما مردان، چه حقیقت داشته باشد چه نه، همچنان خودمان را نان آورانِ اصلی خانه می دانیم و اگر نتوانیم خانواده مان را تأمین کنیم، در انجامِ نقشِ بینادی خود به عنوانِ یک مرد شکست خورده ایم. البته این طرز فکر کهنه شده، اما من بارو دارم که هنوز در عمق روان مردانه ما جا دارد.

دومین دلیل آن است که مردان بنا به دلایلِ ژنتیکی آنطور که زنان درباره مسائل خود صحبت می نمایند، درباره مسائل و مسائلشان صحبت نمی نمایند. ما مردان تمایل داریم افکار منفی و خود ویرانگرِ خود را درون سرِ خود محبوس کنیم و اعتماد به نفس خود را تا مرحله بحرانی شدن تضعیف کنیم.

یک تحقیق اخیر که توسط انجمن روان کاوی سلطنتی RCP در انگلستان اجرا شده است، نشان می دهد که قرنطینه بیشترین اثر منفی را بر سلامت روانی مردان بین سنین 18 تا 25 سال داشته است و این انجمن هشدار داده که سونامی بیماریِ روان در راه راست. بعلاوه، تحقیقی که بروی 2000 داوطلب در زمان قرنطینه انجام شد نشان داد که مردان میانسال بیشتر از هر گروهِ دیگری افکار خودکشی داشتند.

12 سال قبل من از استرس و اضطراب ناشی از کار رنج می بردم که به افسردگی و افکار جدی درباره خاتمه دادن به زندگی ام انجامیده بود. کار همیشه برای من یک محرک واقعی بوده و من با آن چیزی که اکنون فهمیده ام اسمش سندروم دغل باز است و به این معنی است که فرد احساس می نماید همیشه مانند یک شیاد باید احساس واقعی خود را پنهان کند و در دسترس باشد، دست وپنجه نرم می کردم. من 19 سال سابقه کار دارم، اما همیشه با این ترس زندگی می کنم که یک نفر من را صدا بزند و بگوید: این یارو از شغلش ناامید شده.. تو یه شکست خورده ای!

مانند بسیاری از مردم من هم فهمیده بودم که هویت و اعتماد به نفسم به شغلم تنیده است. بنابراین، وقتی همه چیز درباره شغلم خوب پیش می رود من احساس موفقیت می کنم؛ اما وقتی اینطور نیست من احساس یک شکست خورده را دارم، آن هم نه فقط در حیطه کاری بلکه به عنوان یک انسان احساس شکست می کنم. این فکر ها نه تنها هیچ سودی ندارد بلکه خطرناک هم هست.

خودکشی عظیمترین عامل کشنده در بین مردان زیر 45 سال در انگلستان است و اخیراً مدیر خیریه سلامت روان مردان، سیمون گانینگ، گفته است: اگر شما یک مرد جوان باشید که در انگلستان زندگی می نماید، محتمل ترین چیزی که ممکن است شما را بکشد، خودتان هستید.

برای همین من به همراه یکی از دوستان مدرسه ام، پاتریک آدیس، کتابی نوشتم درباره سلامتِ روان مردان با عنوان پسران عظیم گریه نمی نمایند؟. هدف از نوشتن این کتاب تشویق مردان است برای آنکه درباره خودشان صحبت نمایند. ما با 60 مرد با زمینه های مختلف شغلی از وکلا گرفته تا تجار، پستچی ها و ورزشکاران حرفه ای صحبت کردیم و از آن ها خواستیم تا داستان ها و جنگِ خود با بیماری روانی را با ما به اشتراک بگذارند.

اصلی ترین درسی که گرفتیم این بود که هیچ کس- مطلقاً هیچ کس- در مقابل چالش های سلامت روان مصون نیست. اصلاً مهم نیست که فرد چه پس زمینه ای دارد، چقدر ثروتمند است، شغلش چیست، سنش چقدر است، بیماری روانی تبعیضی قائل نمی گردد. این بیماری از همه ما استقبال می نماید.

خبر خوب این است که شما می توانید تکنیک ها و ابزار هایی را برای یاری به مدیریت سلامت روان خود بیاموزید و به این ترتیب نه تنها بقای خود را تضمین می کنید بلکه در دنیای نامطمئن امروزی پیشرفت هم خواهید کرد.

4 نکته را که خصوصا در دوران همه گیری می تواند به حفظ سلامت روان یاری کند به شما یادآوری می کنم:

شما شغلتان نیستید

نکته اش این است که باید خودتان را از موقعیت های غیرواقعی جدا کنید و درک کنید که هویت شما را شغلتان مشخص نمی نماید. در دوران قرنطینه فهمیدم که باید تأکید کمتری روی شغلم داشته باشم و در حوزه های دیگر زندگی مانند خانواده و دوستانم تمرکزِ بیشتری بکنم. من الان از هر زمان دیگر به لحاظ اقتصادی فقیرتر هستم، اما به لحاظ وقت داشتن و روابط شخصی از هر زمان دیگری ثروتمندتر هستم. درحقیقت، اکنون بیش از هر زمانی احساس می کنم که لحاظ جسمی و روانی سالم هستم.

به روزتان نظم بدهید

یک راه برای آنکه احساس کنید بر زندگی تان کنترل دارید آن است که یک برنامه روزانه داشته باشید. من یک کاغذ A4 را بر می دارم و آن را به سه ستون تقسیم بندی می کنیم - صبح، بعدازظهر و شب - بعد ردیف های زمان را به هر ستون اضافه می کنم و سه فعالیتِ اصلیِ مربوط به شغل، اوقات فراغت و کار های خانه را با پونزِ آبی علامت گذاری می کنم. این نوع برنامه ریزی بسیار منعطف است و من می توانم زمان انجام فعالیت ها را جا به جا کنم.

این کار یاری می نماید تا فعالیت هایی مانند کتابخوانی و قدم زدن را در برنامه اضافه کنم تا تمام وقتم را جلوی لپ تاپم سپری نکنم. این کار همچنین یاری می نماید که فقط سه چیز و نه بیشتر را در الویت بگذارم. احساس خوبی دارید وقتی هر سه را پیش از رفتن به تختخواب انجام داده اید.

درباره خلق خود یادداشت روزانه داشته باشید

این روش ساده ای برای شناسایی احساسی است که هر روز دارید و یاری می نماید تا فعالیت های اصلی را که در پایین آمدن یا ارتقاء خلقتان نقش دارند تشخیص دهید. یک دفترچه یادداشتِ جیبی بخرید و هر هفته خلق خود را آنالیز کنید و ببنید در طول روز چه خلقی بر شما حاکم است. خلق خود را از 1 تا 10 امتیازدهی کنید و زیر آن بنویسید که چرا این عدد را به آن داده اید. برای مثال 3 از 10 به دلیل آنکه تماس های تلفنی بیش از اندازه داشتم یا 8 از 10 به دلیل اینکه توانستم به پارک بروم و بدوم.

میانگین نمره روزانه خود را یادداشت کنید. آخر هر هفته نیز میانگین خلق خود را یادداشت کنید. خیلی زود متوجه می شوید که چه فعالیت هایی روی خلق شما اثر مثبت دارد و چه فعالیت هایی اثر منفی دارد. این کار همچین برای مواقعی که می خواهید با شریک عاطفی یا اعضای خانواده یا پزشک خود صحبت کنید، یاری نماینده است.

مدیتیشن را امتحان کنید

یکی از مفیدترین راه هایی که طی سال های گذشته آموختم و می تواند سلامتِ روانِ من را بهبود ببخشد، مدیتیشن است. من نخستین 20 دقیقه هر روز را اختصاص داده ام به اینکه در یک گوشه با افکار خودم خلوت کنم و هر زمانی که ذهنم به سمتی پیش می رود که افکار گذشته را نشخوار کنم یا درباره آینده دچار نگرانی شوم، توجهم را به نفس کشیدنم معطوف می کنم.

اصلا احتیاجی به ابزار فانتزی یا ساعت ها در حالتِ نیلوفر آبی نشستن در یک گوشه نیست، هر 5 دقیقه ای که روی جایگاه آرام بنشینید یا روی تخت دراز بکشید و به افکار خود توجه کنید به شما احساس تعادل و آرامش می دهد.

آنچه گفتم فقط چند ابزار کوچک است که می تواند در کنار خوابِ کافی، تغذیه سالم و ورزش کردن به شما یاری کند. اما نکته کلیدی پیدا کردنِ روشی است که مناسبِ شخصِ شما باشد و به شما یاری کند تا انتخاب های خود را باز بگذارید و درباره خودتان صحبت کنید نه اینکه به کلیشه های قوی و محکم بودن مانند مرد وابسته بمانید.

منبع: The Telegraph

نویسنده: Favian Devlin

ترجمه: سایت وبلاگ عصر نو