کشف سرنیزه های کشندۀ 15هزار ساله
به گزارش وبلاگ عصر نو، باستان شناسان دانشگاه ایالتی اورگان در آیداهو سرپرتابه هایی را کشف نموده اند که هزاران سال قدیمی تر از نمونه هایی است که قبلاً در قاره آمریکا کشف شده است. این سنگ های تیز تراش خورده علی رغم اندازۀ کوچکشان می توانستند هر حیوانی را از پا در بیاورند.
به گزارش فرادید، این اکتشاف، پاسخ این پرسش است که انسان های اولیه چگونه سلاح های سنگی را می ساختند و از آن استفاده می کردند؟ در سایت کوپِرز فِری در امتداد رودخانه سالمون در آیداهوی امروزی، محققان 13 سرپرتابه (پیکان) کامل و چندین سرپرتابه شکسته را کشف کردند. سرپرتابه یک اصطلاح باستان شناسی برای اشاره به سنگ های تراش خورده در دوران پارینه سنگی است که بیشتر آن ها برای کارگذاشتن روی نیزه ها و دیگر پرتابه ها به کار می رفتند.
قدمتِ یافته های اخیر 3000 سال قدیمی تر از سرپرتابه هایِ خیاره دارِ کلاویس است که در سراسر آمریکای شمالی پیدا شدند، همینطور 2300 سال قدیمی از سرپرتابه هایی که قبلاً در همان مکان کشف شدند. این سرپرتابه ها که 13 تای آن ها کامل و بقیه شکسته و خیلی تیز هستند بین نیم اینچ تا 2 اینچ طول دارند و بر اساس سن یابی کربنی، تقریباً 15700 سال قدمت دارند.
لورن دِیویس؛ استاد مردم شناس و سرپرست این گروه اکتشافی می گوید: از نقطه نظر علمی، این اکتشافات جزئیات بسیار مهمی را درباره سوابق باستان شناسی انسان های اولیه قاره آمریکا در اختیار ما قرار می دهند. اینکه بگوییم به گمان ما 16000 سال پیش انسان ها در قاره آمریکا بودند یک چیز است و اینکه بگوییم بر اساس مصنوعات خوش ساختِ بجامانده با فلان قدمت، در فلان سال انسان ها در قاره آمریکا بودند یک چیز دیگر است.
این یافته ها روشنگر هستند نه فقط به خاطر قدمتی که دارند، بلکه به واسطه شباهتی که با سرپرتابه های یافت شده در هوکایدوی ژاپن به قدمت 16 هزار تا 20 هزار سال پیش دارند. حضور آن ها در آیداهو جزئیات بیشتری را به این فرضیه می افزاید که ارتباطات ژنتیکی و فرهنگیِ اولیه ای میان مردمان عصر یخِ شمال شرقی آسیا و آمریکای شمالی وجود دارد.
محل کاوش
دِیویس در این باره گفته است: نخستین مردمان آمریکای شمالی از دانش فرهنگی برخوردار بودند و به مرور زمان از آن برای زنده ماندن و پیشرفت استفاده کردند. مقداری از این دانش را می توان در نحوه ساخت ابزار سنگی مشاهده کرد، مانند سرپرتابه هایی که در سایت کوپرز فری یافت شدند. با مقایسه این سرپرتابه ها با نمونه های یافت شده در سایت های دیگر با همین قدمت، می توانیم پهناوریِ شبکه های اجتماعی آن ها را درک کنیم، جایی که این دانش فناوری میان مردم مشترک بود.
این سرپرتابه های ظریف دو انتهای مجزا دارند، یکی تیز و دیگری پایه دارد و اگر از روبه رو به آن نگاه کنید یک شکل اریب متقارن دارد. احتمالاً این سرپرتابه ها را به دارت وصل می کردند تا پیکان یا نیزه. این پرتابه های سنگی به رغم میزان کوچکی که دارند، سلاح های کشنده ای بودند.
سایت کوپرز فری در آیداهو
این تصور وجود داشت که سرپرتابه های اولیه برای کشتن شکار های بزرگ، حتما بزرگ بودند، با این حال، سرپرتابه های کوچکتری که به دارت وصل می شدند عمیقاً در بدن شکار فرو می رفتند و آسیب داخلی عجیبی ایجاد می کردند. با سلاح هایی نظیر این، می توانستید هر حیوانی را شکار کنید.
این اکتشافات، تصویرِ در حال ظهورِ حیات انسان اولیه در شمال غربیِ اقیانوس آرام را کامل می نمایند. به نقل از دیویس: یافتن سایتی که در آن، مردم حدود 16 هزار سال پیش، گودال درست می کردند و سرپرتابه های کامل و شکسته را در آن ذخیره می کردند جزئیات باارزشی از زندگی ساکنان اولیه این منطقه در اختیارمان قرار می دهد.
سایت رودخانه سالمون، جایی که این سرپرتابه ها در آن پیدا شدند در سرزمین سنتی نِز پِرس است که قبایل، آن را به روستای باستانی نیپه می شناسند. مالکیت این منطقه در حال حاضر از سوی اداره فدرال مدیریت زمین، عمومی شده است.
گودال های اخیراً کشف شده بخشی از تاریخچه کوپرز فِری هستند که آن هم شامل یک گودال آتش به 14200 ساله و همینطور یک ناحیه فرآوری مواد غذایی حاوی بقایای یک اسب منقرض شده می گردد؛ هر دوی این موارد قبلاً به وسیله دیویس و همکارانش گزارش شدند. آن ها در مجموع بیش از 65 هزار شیء را یافته و قدمت و مکان آن ها را به طور دقیق ارزیابی و شناسایی نموده اند.
منبع: فرارو