معرفی بیماری مننژیت ویروسی و راه های درمان آن - وبلاگ عصر نو

به گزارش وبلاگ عصر نو، مننژیت ویروسی یکی از انواع مننژیت است و اگر چه به خطرناکی مننژیت باکتریایی نیست، لیکن اگر جدی گرفته نشده و دیر تشخیص داده گردد، می تواند خطرات جدی را برای بیمار به همراه داشته باشد. در این مقاله شما را با بیماری مننژیت ویروسی، علائم و راه چاره های موثر برای پیشگیری از آن آشنا می کنیم.

بیماری مننژیت ویروسی چیست؟

به التهاب پرده مننژ (پرده هایی که سطح مغز و نخاع را می پوشاند) مننژیت گفته می گردد که منشا آن می تواند باکتری، ویروس و حتی قارچ باشد.

در بیماری مننژیت ویروسی، ویروس های متعددی باعث بروز آن می شوند که مهمترین و شایع ترین آن ها آنتروویروس غیر فلج اطفال، ویروس آنفلوانزا، سرخک، آبله مرغان، ویروس هرپس (تبخال)، اوریون، منونوکلئوز عفونی و ایدز هستند. مننژیت ویروسی (بر خلاف مننژیت باکتریال)؛ بیشتر به صورت اپیدمی و همه گیر رخ می دهد و اغلب در بچه ها بالای پنج سال دیده می گردد.

علائم مننژیت ویروسیعلائم مننژیت در انواع آن تقریبا مشابه است و فقط با انجام آزمایشات و مراجعه به پزشک متخصص نوع مننژیت قابل تشخیص است. لازم به ذکر است مننژیت باکتریایی و قارچی بسیار خطرناکتر از مننژیت ویروسی هستند و ممکن است صدمات جبران ناپذیری مانند ناشنوایی، صرع، هیدروسفالی (کوچک ماندن مغز) و حتی مرگ را برای بیماران به ویژه بچه ها همراه داشته باشد. اگرچه خطر بیماری مننژیت ویروسی بسیار کمتر است و در بسیاری موارد بیماران بعد از چند روز خود به خود بهبود می یابند، لیکن مراجعه به پزشک، تشخیص نوع بیماری ودریافت هدایت های مورد احتیاج لازم است.

بیشتر افرادی که به این ویروس های عامل مننژیت ویروسی آلوده می شوند یا هیچ نشانه ای بروز نمی دهند یا فقط سرما می خورند، کهیر می زنند، دهانشان آفت می زند و خیلی خفیف تب می نمایند. این عفونت ویروسی تنها در افراد معدودی منجر به مننژیت می گردد که علائم آن شباهت زیادی با مننژیت باکتریال دارد. شایع ترین علائم مننژیت ویروسی عبارت اند از:

* علائم در بچه ها

* تب

* بدخلقی و بیقراری

* کاهش اشتها

* مشکل در بیدار شدن از خواب (خواب آلودگی)

* ضعف و بی حالی

* اسهال و استفراغ

* علائم در بزرگسالان

* تب شدید

* سردرد

* کرختی و بی حالی

* گرفتگی و سفت شدن عضلات گردن

* حالت تهوع و استفراغ

* حساسیت به نور

* کاهش اشتها

درمان مننژیت ویروسیهمانطور که گفته شد مننژیت ویروسی به خطرناکی نوع باکتریال آن نیست و در بیشتر موارد فرد مبتلا طی 7 تا 14 روز خود به خود بهبود می یابد و درمان خاصی برای آن وجود ندارد. بعلاوه استفاده از آنتی بیوتیک ها نیز در مننژیت ویروسی ضرورتی ندارد زیرا آنتی بیوتیک فقط روی عفونت های باکتریایی موثر است و هیچ درمان دیگری به جز مسکن لازم نیست. پزشکان در این موارد اغلب توصیه می نمایند بیمار در خانه استراحت کند، مایعات زیاد مصرف کند و دارو هایی برای کاهش تب و سردرد مصرف کند.

با این وجود توصیه می گردد برای تشخیص و دریافت برترین درمان حتما به پزشک مراجعه کنید. بعلاوه در صورتی که مننژیت ویروسی در اثر ویروس هایی مانند ویروس هرپس یا آنفولانزا ایجاد شده باشد، بهتر است از دارو های ضدویروسی استفاده گردد.

پیشگیری از مننژیت ویروسیاز آنجایی که ویروس ها در همه محیط هایی که بشر زندگی می نماید، یافت می شوند، هیچ راه گریزی برای دور شدن از آن ها وجود ندارد. به ویژه ویروس آنتروویروس غیر فلج اطفال که شایع ترین دلیل این بیماری است، هیچ واکسنی برای محافظت از آن تا به امروز شناخته نشده است. با این وجود انجام کار های زیر تا حدوی زیادی به پیشگیری از این بیماری یاری می نماید.

1- شستشوی دست ها با آب و صابون بعد از انجام فعالیت های روزانه در بیرون از منزل

2- شستشوی دست ها پس از رفتن به توالت

3- تمیز و ضدعفونی کردن ظروف و وسایلی که روزانه با آن ها سروکار دارید

4- انجام واکسنهایی که شما را در برابر ویروس هایی که در بروز مننژیت ویروسی دخالت دارند مانند واکسن آبله مرغان، سرخک، اوریون و آنفولانزا ایمن کند

5- انجام واکسیناسیون قبل از سفر هایی مانند سفر حج و کربلا که جمعیت زیادی وجود دارد.

6- رعایت اصول برخورد با افراد بیمار

اگر چه ابتلا به مننژیت ویروسی در هر سنی رخ می دهد، اما نگرانی درباره ابتلا به مننژیت ویروسی نباید شما را دچار پریشانی و دلواپسی کند. بسیاری افراد ممکن است در معرض این ویروس ها قرار بگیرند و حتی نشانه های خفیف بیماری را نشان ندهند. بیماری مننژیت ویروسی به ندرت عارضه ای باقی می گذارد. افراد مستعد ابتلا به این بیماری، شامل موراد زیر می شوند:

* بچه ها کمتر از پنج سال به ویژه نوزادان تازه متولد شده (سن کمتر از یک ماه)

* افرادی که دچار ضعف سیستم ایمنی ناشی از بیماری بوده اند

* افرادی که تحت شیمی درمانی قرار دارند

* افرادی که به تازگی پیوند اعضا یا پیوند مغز استخوان انجام داده اند

* افرادی که از دارو های ایمونوساپرس استفاده نموده اند.

منبع: سایت ستاره

منبع: راسخون