وقتی گربه ها وحشی می شوند و سگ ها می میرند!، یک کابوس ترسناک - وبلاگ عصر نو

به گزارش وبلاگ عصر نو، همشهری آنلاین نوشت: تصور کنید که ناگهان انسان ها همه با هم از روی زمین محو شوند. تصور اینکه در غیاب ما جهان چه شکلی خواهد بود، کار دشواری است.

آیا تا به حال به این فکر کرده اید که اگر همه ناگهان ناپدید شوند، جهان چگونه خواهد بود؟ چه اتفاقی برای خانه ها، مدارس، محله ها و شهرهای ما می افتد؟

چه کسی به سگ غذا می هد؟ چه کسی چمن ها را کوتاه می کند؟ اگرچه این موضوعی رایج در فیلم ها، برنامه های تلویزیونی و کتاب ها است، اما خاتمه بشریت هنوز چیز عجیبی است که باید درباره آن فکر کرد.

کارلتون باسماجیان دانشیار طراحی شهری می نویسد: گاهی اوقات وظیفه من این است که در مورد چشم اندازهایی مانند این فکر کنم. اگر انسان ها امروز از جهان ناپدید می شدند و می توانستید یک سال بعد به زمین بازگردید تا ببینید چه اتفاقی افتاده، اولین چیزی که نظرتان را جلب می کرد، سکوتی حیرت انگیز بود.

سکوتی که از آن حرف می زنیم، نشانمان می دهد که انسان موجودی بسیار پر سر و صدا است. ساختمان های ما پر سر و صدا هستند. ماشین های ما پر سر و صدا هستند. آسمان ما پر سر و صدا است... همه این سر و صداها با نبودن انسان متوقف می گردد.

بعد متوجه آب و هوا می شوید. بعد از یک سال بدون انسان، آسمان آبی تر و هوا صاف تر می گردد. باد و باران سطح زمین را تمیز می کند. تمام مه دود و گرد و غباری که انسان ها می سازند از بین خواهد رفت.

حالا به خانه خود بروید. بهتر است تشنه نباشید، زیرا آبی در شیرهای آب نخواهد بود. سیستم های آب نیاز به پمپاژ مداوم دارند. اگر کسی برای مدیریت ماشین هایی که آب را پمپ می کنند در منبع آب عمومی نباشد، پس آبی وجود ندارد. دالبته وقتی همه ناپدید شدند، آبی که در لوله ها مانده بود در اولین زمستان، منجمد می شد و لوله ها را می ترکاند.

برق وجود نخواهد داشت. نیروگاه ها متوقف می شوند زیرا هیچ کس بر آنها نظارت نمی کند و سوخت تامین نمی گردد. بنابراین خانه شما تاریک خواهد بود، تلویزیون، تلفن یا کامپیوتر هم کار نمی کند.

خانه شما پر از گرد و خاک می گردد. در واقع، همیشه گرد و غبار در هوا وجود دارد، اما ما متوجه آن نمی شویم زیرا سیستم های تهویه مطبوع و بخاری های ما هوا را به اطراف می دمند. همین طور که در اتاق های خانه خود حرکت می کنید، گرد و غبار را نیز در حرکت نگه می دارید. هنگامی که همه این ها متوقف گردد، هوای داخل خانه شما ساکن خواهد بود و گرد و غبار همه جا را می پوشاند.

علف های حیاط شما رشد می کنند و رشد می کنند تا زمانی که به قدری بلند و شلخته شوند که دیگر رشد نکنند. علف های هرز تازه ظاهر می شوند و آن ها همه جا هستند. بسیاری از گیاهانی که تا به حال ندیده اید در حیاط شما ریشه می دوانند. هر بار که درختی دانه ای می اندازد، ممکن است یک نهال کوچک رشد کند. هیچ کس آن جا نخواهد بود که آن را بیرون بکشد یا قطع کند.

متوجه می شوید که مگس های بیشتری در اطراف وزوز می کنند. به یاد داشته باشید، مردم تمایل دارند هر کاری که می توانند برای خلاص شدن از شر حشرات انجام دهند. آن ها به هوا و زمین اسپری حشره کش می پاشند. آن ها زیستگاه حشرات را حذف می کنند. بدون انسان ها، حشره ها برمی گردند. آن ها دوباره اختیار جهان را به دست خواهند گرفت.

در همسایگی شما، موجوداتی در اطراف سرگردان هستند، نگاه می کنند و از دیدنتان تعجب می کنند. اول موش ها، راکون ها، اسکانک ها، روباه ها و سگ های آبی. این مورد آخر ممکن است شما را شگفت زده کند، اما آمریکای شمالی زمانی پر از این حیوانات بود.

حیوانات بزرگ تر بعدا می آیند: گوزن، کایوت و گاهی اوقات خرس. شاید نه در سال اول، اما بالاخره می آیند.

بدون چراغ برق، ریتم جهانی طبیعی باز می گردد. تنها نور خورشید، ماه و ستارگان زمین را روشن می کند. جانوران شب، احساس خوبی خواهند داشت که آسمان تاریک خود را پس می گیرند.

آتش سوزی اغلب اتفاق می افتد. صاعقه ممکن است به درخت یا مزرعه یا به خانه ها و ساختمان ها برخورد کند. بدون افرادی که آتش را خاموش کنند، تا جایی که ممکن است آتش کار خودش را خواهد کرد.

پس از یک سال، چیزهای بتنی - جاده ها، بزرگراه ها، پل ها و ساختمان ها تقریبا همان طوری هستند که بودند. اما اگر مثلا یک دهه بعد برگردید، شکاف هایی در آنها ظاهر شده و گیاهان کوچکی در آنها رشد کرده اند. دلیلش این است که زمین دائما در حال حرکت است، حرکت فشار ایجاد می کند و فشار باعث ترک می گردد. در نهایت، جاده ها آنقدر ترک می خورند که شبیه شیشه های شکسته می شوند و حتی درخت ها در میان آن ها رشد می کنند.

پل هایی با پایه های فلزی به آرامی زنگ می زدند، اما پل های بتنی بزرگ برای قرن ها دوام می آورند. سدها و خاکریزهایی که انسان روی رودخانه ها ساخته، فرسوده می شوند. مزارع به طبیعت بازمی گردند. گیاهانی که می خوریم شروع به ناپدید شدن می کنند. دیگر ذرت یا سیب زمینی یا گوجه فرنگی زیاد نیست.

حیوانات مزرعه طعمه آسانی برای خرس ها، کایوت ها، گرگ ها و پلنگ ها خواهند بود. و حیوانات خانگی؟ گربه ها وحشی می شوند، اگرچه بسیاری از آن ها از طریق حیوانات بزرگ تر شکار می شوند. بیشتر سگ ها نیز زنده نمی مانند.

پس از هزار سال، جهانیی که به یاد می آورید هنوز به شکلی مبهم قابل تشخیص خواهد بود. برخی چیزها باقی می ماند. این به موادی که از آن ها ساخته شده اند، آب و هوای و شانس بستگی دارد.

یک آپارتمان در اینجا، یک سالن سینما در آن جا، یا یک مرکز خرید در حال فروپاشی به عنوان یادگاری از یک تمدن گمشده خواهد بود. امپراتوری روم بیش از 1500 سال پیش فروپاشید، با این حال شما می توانید برخی از بقایای آن را ببینید.

ناپدید شدن ناگهانی انسان ها از جهان چیزی را در مورد نحوه رفتار ما با زمین آشکار می کند. همچنین به ما نشان می دهد که جهانیی که امروز داریم بدون ما دوام نمی آورد و اگر به آن اهمیت ندهیم زنده نمی مانیم. برای ادامه کار، تمدن - مانند هر چیز دیگری - نیاز به نگهداری مداوم دارد.

5858