بچه ها چطور مودب می شوند؟ - وبلاگ عصر نو

به گزارش وبلاگ عصر نو، همه مادر و پدرها در یک آرزو مشترک هستند و آن هم مودب بودن بچه هاست.اما برای با ادب شدن بچه ها چه مقدماتی ضروری است و به چه نکته هایی باید دقت داشت؟ شرایط محیطی و رفتاری که منجر به مودب شدن بچه ها می گردد چیست؟

به گزارش وبلاگ عصر نو به نقل از همشهری دو ،برخی از خانواده ها گاهی آنقدر به مودب بودن بچه های خود حساس می شوند که به وادی افراط و تفریط کشیده می شوند و نمی دانند که فرزند آنها در چه شرایط سنی قرار گرفته است و چه اقتضائاتی دارد؟ شاید بچه 8 ساله هنوز آداب مراسم ختم را نداند و... اما به مرور زمان و با شیوه های تربیتی و رفتار شماست که باید درک کند، چه رفتاری مناسب کجاست. این ادب مقدمه عاقل بودن بچه ها و تقوا پیدا کردن آنها در دوران بعد از کودکی است. مودب بودن از همین فهم رعایت قانون آغاز می گردد.

چرا کودکم فحش می دهد؟

یکی از علت ها فحاشی در بچه ها که محیط اطراف کودک، از پدر و مادر و خانواده گرفته تا اقوام و دوستان و تلویزیون و مهدکودک و... آنطور که باید برای تربیت کودک مناسب نیست و روی رفتار کلامی او اثر می گذارد. علت دیگر فحاشی بچه ها می تواند این باشد که آنها نمی توانند خشم خود را کنترل نمایند و فحش دادن در حقیقت، یک نوع ابراز خشم و پرخاشگری کلامی برای آنهاست، مانند مواردی که بچه ها در حالت خشم کتک کاری می نمایند یا چیزی را پرتاب می نمایند و کارهایی از این دست. در واقع این حالت برخوردی ناشی از ناتوانی در کنترل خشم در کودک است.

الگویی به نام پدر و مادر

هرچند الگوی اصلی رفتار کودک، پدر و مادر هستند اما این روزها بسیاری از برنامه های کودک، به جهت اینکه مختص دوره سنی خاصی تهیه نمی شوند و طیف گسترده ای از بچه ها یکی دو ساله تا نوجوانان این برنامه ها را می بینند، ادبیات نامناسبی را به بچه ها منتقل می نمایند. بازی های رایانه ای و کارتون ها هم گهگاه کلمات نامناسبی را به بچه ها آموزش می دهند. از سوی دیگر کودک شما ممکن است در مهدکودک یا حتی در جمع های فامیلی از دخترخاله و پسر دایی اش کلمات نامناسب را بیاموزد. دیدن فیلم ها و سریال های بزرگترها که مختص سنین کودکی نیست هم، قطعا باعث بدآموزی ها و انتقال ادبیات نامناسبی به بچه ها می گردد.

فحاشی کودک برای نخستین بار

یکی از مهم ترین جنبه های احتیاجهای روانی کودک، احتیاج به جلب توجه اطرافیان و به خصوص پدر و مادر است. این احتیاج به جلب توجه در مواردی مانند به جهان آمدن فرزندی دیگر، اختلافات خانوادگی و... بیشتر هم می گردد. پس دقت کنید که اگر کودک متوجه گردد که به وسیله فحاشی نمی تواند توجه شما را جلب کند. سعی کنید در مراحل ابتدایی، فحاشی فرزندتان را نادیده بگیرید اما اگر راه حل بی توجهی جواب نداد و در دفعات بعدی هم شاهد تکرار کلمه ناسزا از سوی فرزندتان بودید، چاره ای ندارید جز اینکه خیلی جدی با فرزندتان صحبت کنید.

اگر فحاشی در جمع بود

اگر بی توجهی و تذکر به کودک جواب نداد و به هر صورت در جمعی خانوادگی یا محبت آمیز، کودک از کلمه نامناسبی استفاده کرد، پیش از هر چیز سعی کنید کنترل خود را حفظ کنید. به یاد داشته باشید که همه کسانی که در آن مهمانی هستند هم به هر حال به گونه ای با چنین مسئله ای روبرو شده یا خواهند شد. دستپاچه نشوید و به هیچ وجه سعی نکنید موضوع را لاپوشانی نموده یا عوض کنید. لبخند بزنید و پیش از اینکه دیگران چیزی بگویند بگویید: امان از بچه های این دوره و زمانه، از هر جایی یک چیزی یاد می گیرند و بدون اینکه بفهمند استفاده می نمایند. پس از این مرحله دقت کنید که به هیچ وجه در حضور جمع با کودکتان تندی ننموده و او را تحقیر نکنید.

وقتی کودک به فحاشی ادامه می دهد

ممکن است شما همه توصیه های ما تا اینجا را هم به کار ببندید اما باز هم کودک شما به فحاشی ادامه دهد. در این صورت باید از راه حلهای تشویقی و تنبیهی مناسب برای اصلاح رفتار نامناسب او بهره ببرید. با کودک صحبت کنید و به او بگویید که درصورت فحاشی و استفاده از کلمات نامناسب، او را تنبیه می کنید.

این تنبیه باید با توجه به سن کودک و میزان اصرار او بر رفتار نامناسبش مشخص گردد. می توانید پس از هر بار فحاشی از او بخواهید دقایقی به اتاقش برود و در آنجا تنها بماند تا مثلا زمان 5یا 10دقیقه ای سپری گردد. یا می توانید درصورتی که به رفتارش ادامه داد برای او محدودیت هایی درنظر بگیرید؛ مثلا از دیدن برنامه مورد علاقه اش محرومش کنید یا برنامه تفریح و پارکی را که داشته لغو کنید.

قلقک های مؤدبانه

می توانید علاوه بر روشهایی که گفته شد، احترام لفظی و عملی به بچه ها از شیوه های دیگری هم بهره ببرید:

* با روش نقاشی کردن آغاز کنید و بعد از اینکه فرزندتان نقاشی کشید یا هر نوع اثر هنری را خلق کرد به او بگویید که دوست دارد شما آن نقاشی را کجا بگذارید؟ چطور از آن مراقبت کنید؟ و... مهم است که به حاصل کوشش او احترام بگذارید و به خودش هم یاد دهید که مراقب زحمات خودش باشد.

* در خصوص بهترین و بدترین کارهای اعضای بدن که می تواند انجام بدهد، از او سؤال کنید.

* با هم چند قانون ساده برای آنکه رابطه تان خوب بماند تنظیم کنید و در اتاقی نصب کنید تا اگر کسی خلاف آن عمل کرد معلوم گردد و تذکر بگیرد.

* در اوقات فراغت تان مهمانی بگیرید یا مهمانی بروید، به خانه سالمندان سربزنید و... تا بچه ها ادب عملی شما را یاد بگیرند.

* یکی از دلایل رفتار هر روزه خودتان مثل نماز، سلام کردن به دیگران و... را رعایت ادب بدانید و دلیل این کار را برای او شرح بدهید.